Ik ben al 35 jaar oud, het is tijd om een ​​gezin te hebben, om een ​​kind te baren. Theoretisch wil ik dit. Maar elke keer dat de relaties met een man serieuzer worden, doe ik er alles aan om ze te vernietigen. Ik ben bedekt met paniekaanvallen bij de gedachte aan het huwelijk. Het huwelijk lijkt mij zoiets als onbeperkte zware arbeid, waarbij alleen het leven, problemen, volledige hopeloosheid en volledig verlies van vrijheid en zichzelf als persoon. Tegelijkertijd heb ik geen grote carrière die jammer zou zijn om op te offeren. Er zijn geen miljoen romans die spijt zouden hebben om voor één echtgenoot uit te wisselen.

Uw vraag is niet zo zeldzaam als het lijkt. Zowel mannen als vrouwen van alle leeftijden kunnen angst voor serieuze relaties onder ogen zien. Hij kan verschillende redenen hebben. Tegenwoordig bevindt het Institute of Huwelijk zich in een crisisstaat, die aan de naden kraakt. Televisie, radio-, printpublicaties melden dat het huwelijk zijn relevantie verliest.

Het lijkt jou dat het je lijkt op zoiets als een onbeperkte zware arbeid: “Waar is het alleen voor het dagelijks leven, problemen, complete hopeloosheid en volledig verlies van vrijheid en jezelf als persoon”. We zien dit allemaal in tv -programma’s, films, in het leven van vrienden, buren en soms in onze eigen familie, getuigen worden van de relaties van ouders. Sommigen zien problemen in de behoefte aan kinderen in het huwelijk, omdat de samenleving, vooral familieleden en vrienden, vaak vragen achtervolgt over wanneer erfgenamen al verschijnen. En het echtpaar wil voor zichzelf leven of is helemaal niet van plan om kinderen te krijgen.

Officieel huwelijk is ook een juridisch feit dat niet alleen rechten geeft, maar ook verantwoordelijkheden oplegt aan echtgenoten, die soms bang zijn. Dus er zijn echt redenen voor angsten, en er zijn er veel. Maar praktijkshows, en wetenschapspsychologie bevestigt dat je met deze angst kunt afscheid nemen als je dat wilt.

Het is het verlangen dat hier belangrijk is. Het huwelijk is tenslotte helemaal geen verplicht onderdeel van het leven van een persoon. Het is de moeite waard om jezelf af te vragen of het verlangen

om een ​​gezin te stichten en een kind te baren mijn ware verlangen is? Of misschien wordt dit “theoretische” verlangen van buitenaf opgelegd? Misschien zijn mijn ouders, vrienden, collega’s of andere mensen uit mijn omgeving die me hierop duwen?

Mijn praktijk en praktijk van collega’s toont aan dat noch geslacht noch leeftijd, tegenwoordig een beperking worden voor een serieuze relatie, voor het uiterlijk van een gezin. Natuurlijk zijn er beperkingen op de mogelijkheid van de geboorte van een kind. Hoewel deze kwestie heeft geleerd om geneeskunde vrij effectief en op latere leeftijd op te lossen. Als je begrijpt dat je echt een gezin en kinderen wilt beginnen en alleen angsten en angst voor een belemmering, dan zou je met hen moeten werken.

Hoe je dat doet? Meestal beginnen we in counseling met de vraag hoe lang de angst is verschenen. Als u een specifieke periode kunt noemen, is het de moeite waard om te analyseren dat het u uit uw ervaring ertoe heeft aangezet om na te denken over mogelijke negatieve aspecten van het huwelijk dat u in de kwestie vermeld, precies tijdens deze levensperiode. Misschien zijn er specifieke redenen.

De volgende vraag suggereert dat je tot de ervaring van je vroege kinderen gaat. Wat was het model in uw ouderlijke familie? Was je een getuige van de hopeloosheid en hopeloosheid van de betrekkingen van je ouders in de kindertijd? Heb je je in de kindertijd zo’n familiemodel bang gemaakt?? Zo ja, dan is het noodzakelijk om te analyseren dat het slecht was. Als je daar integendeel op bent opgegroeid in een gelukkig gezin, vraag dan jezelf af waarom je familie anders zou moeten zijn.

In deze fase van analyse moet u zich niet alleen concentreren op negatieve componenten. Het is de moeite waard om te denken en te onthouden dat het positieve, in uw ervaring en in de ervaring van uw families om u heen.

In de volgende fase kunt u overstappen op het denken en de toekomst plannen. Het is niet onderworpen aan angst, tenzij je nadenkt wat er gebeurt als je bijvoorbeeld niet “datzelfde” kiest. Denk na over wat je je leven wilt zien. Eerst moet je nadenken over wat voor soort man je naast je wilt zien. Dit gaat natuurlijk niet over de groei en kleur van de ogen, hoewel het in de lijst kan worden opgenomen. Het gaat over welke waarden hij zou moeten hebben? Hoe hij graag zijn vrije tijd doorbrengt? Maak een beschrijving die dicht bij u staat.

U kunt zich uw interesses herinneren, hoe u in een paar wilt wonen. Welke gezamenlijke daden die u verrukken en gelukkig doen, zou u samen kunnen doen? Je schreef dat je geen grote carrière hebt die jammer is om op te offeren voor het gezin. Denk er eens over na en. Is er een verlangen om te groeien en te ontwikkelen in de professionele sfeer? Inderdaad, in ons leven zijn niet alleen familie- en gezamenlijke activiteiten belangrijk, maar ook onze persoonlijke belangen, onze ambities, plannen.

Ik stel voor dat je tijd besteedt aan jezelf en je verlangens. Beschrijf ze zo gedetailleer mogelijk om te begrijpen waar u heen wilt. Het is belangrijk om te onthouden dat het gezin ons positieve, vreugde, plezier, wederzijdse ondersteuning, samenwerking, liefde moet brengen. En omdat we deel uitmaken van deze familie, net als onze partner, zijn verantwoordelijk dat onze familie geen onbeperkte zware arbeid wordt, waar alleen het leven, problemen, volledige hopeloosheid en volledig verlies van vrijheid en onszelf als persoon.

Onze taak is om onszelf te brengen naar gezinsrelaties, onze positieve gevoelens, onze ideeën voor gezinsontwikkeling, gemak, interesse, liefde en veel andere. En in moeilijke levensdagen om de steun van geliefden en familieleden te ontvangen. Geef in antwoord dezelfde ondersteuning als het moeilijk voor hen is. De eenwording van twee mensen zou de levens van elk met pluspunten moeten aanvullen, geen minus.

De geboorte van kinderen kan ook een positieve bron van gezinsgroei zijn. De zorg voor een kind kan vreugde en plezier brengen, zowel het kind zelf als zijn ouders. Dit alles betekent er maar één. Wat zal onze familie zijn – dat ons en ons leven vernietigt of, integendeel, creëren, ontwikkelen, ondersteunen, opgewekt, gelukkig, gevuld met genegenheid en liefde, hangt van onszelf af. Kijk naar jezelf, in je leven, droom, plan, analyseer en beslis of je in staat bent om deel uit te maken van een gezin zoals je het wilt zien?

Als dat zo is, blijft de zaak klein. Ontmoet en mis geen persoon met wie u de kans ziet om zo’n gezin te creëren. Als je problemen op dit pad ziet, kun je je altijd tot een psycholoog wenden voor advies om je leven, je gevoelens en emoties, je verlangens te analyseren en verder leven op te bouwen zoals je wilt.

Ik wens dat je jezelf, je manier vindt en tijdens je leven gelukkig bent!